بانوی وقار!بانوی شکیبایی!ای زینت کاشانه پدر!
آمدی تا مفهوم صبر رادر قاموس باورها ،مجسم کنی .
آمدی تا گلواژه زیبایی«عاشورا» ، در ذهن زمان جاری کنی .
آمدی تا عطر سیب ، منزل به منزل ،کاروانیان را همراهی کنی .
آمدی تا ناله زنجیر ها ، شکوه «کربلایی» شدن را تجربه نماید .
آمدی تا غرور دارالاماره ها ، جایی در قاموس انسانیت نداشته باشد .
آمدی تا فروخفتگان جهل ر با آخرین بشارت ، به آزادی نوید دهی .
آمدی تامفهوم «عطش» را در شوق «شهادت»بنشانی.
بانو! ای کوثر شکیبایی زهرا علیها السلام!
زکدامین«صبر جمیل» تو باید گفت؛ که شکوه وقارت را ، قلمها عاجزاز نگارش وزبان ها، نا توان از گویش اند!
رحلت حضرت زینب (س) اسوه صبر بر همه شما تسلیت باد .
